Of toch? Want wie Bellewaerde vanuit de monorail bekijkt, doet dat dit jaar misschien wel voor het laatst; een van de hardst gonzende geruchten binnen het park is namelijk dat deze attractie van Belgische makelij, in 1983 ontworpen en gebouwd door het Ieperse ingenieursbedrijf Mahieu, wellicht binnenkort uit het park zou verdwijnen. De attractie schijnt behoorlijk veel onderhoud nodig te hebben en de laatste jaren erg storinggevoelig geworden te zijn. Een aantal treinen kunnen niet meer worden ingezet en ook 's winters is Bellewaerde verplicht om de monorail van de attractielijst te schrappen, omdat het elke dag te veel moeite zou kosten om de attractie draaiende te krijgen. Bovendien, en dat is misschien wel de meest doorslaggevende reden van allemaal, blijkt de attractie een van de minst populaire van allemaal. Op dagen dat alle wachtrijen nagenoeg vol staan, kun je in de monorail steeds bijna gelijk instappen. Ik zou het zelf bijzonder jammer vinden mocht de monorail uit Bellewaerde verdwijnen. Het zou, na de monorail in Plopsaland vorig jaar en het oude, korte monorailtraject in Bobbejaanland enkele jaren geleden, de derde monorail zijn die uit België verdwijnt, en dan blijft alleen nog de grote Bobbejaanlandmonorail over, die rondjes rond het park maakt. Net zoals de andere verdwenen Belgische monorails, is de monorail in Bellewaerde geen echt transportsysteem waarmee je van de ene kant van het het park naar de andere kunt gaan, maar een panoramische kijk- en genietattractie, die wellicht door jongeren als lang en saai wordt beschouwd, maar voor een groot deel van het publiek een erg aangenaam rondje biedt over drie van de levendigste gebieden van Bellewaerde. Vooral de doorsteek naar het cowboydorp en de uitkijk over het Mexicoplein zijn bijzonder mooi, hoewel door de overkapping van het laatste deel van het VooDoo River traject het uitzicht over deze attractie jammergenoeg aan het oog is onttrokken, blijft de monorail ook in het jungle gedeelte, door de zachte sierlijkheid waarmee de treinen het rietrijke landschap doorkruisen, een pareltje in de Bellewaerdekroon. Het verlies van de monorail zou het Junglegedeelte herleiden tot een passage met één attractie, en hoewel het nu zelfs al karigste bemeten zone is op ride-gebied, zou de verwijdering van de monorail al helemaal een doodsteek betekenen voor dit themagedeelte. Laten we hopen dat het niet hoeft en de monorail nog vele jaren in Bellewaerde kan blijven.

Het voorjaar is voor de meeste pretparken het moment om nog de laatste aanpassingen te doen voor het échte seizoen begint. Bellewaerde heeft een collectie dieren geërfd die Plopsaland deze winter, met het sluiten van de oude Meli-tuinen, niet meer nodig had. De hangbuikzwijnen die het park vorig jaar nog in een weide bij de Big & Betsy-hoeve had staan, hebben in Bellewaerde nu een eigen stek gekregen vlakbij de uitgang van de monorail en hadden alvast veel bekijks. Plopsaland heeft ook pelikanen en een pak andere watervogels naar Bellewaerde gestuurd, die op diverse plekken in het park een plekje hebben gekregen. Naar verluidt ligt er voor dit voorjaar nog een grote vernieuwing van het dierengedeelte op tafel bij Bellewaerde, maar van nakende werkzaamheden was tijdens dit bezoek in elk geval weinig te merken. Hoewel het nieuwe apeneiland in het Canadese deel, met de doodskopaapjes, al open is geweest voor het publiek, was het tijdens ons bezoek de hele tijd gesloten. De apen moeten nog wennen aan bezoekers en het eiland wordt nu om de andere dag voor enkele uren opengesteld. Naar verluidt zijn de doodskopaapjes erg nieuwsgierig en totaal niet mensenschuw. Een nadeel is dat, doordat de aapjes vlakbij de bezoekers kunnen komen, er naar het schijnt permanent een medewerker aanwezig moet zijn, om er voor te zorgen dat de aapjes geen eten krijgen uit handen van bezoekers. Dat zou mogelijkerwijs de opening van het apeneiland kunnen beperken tot het hoogseizoen en enkele uren per dag op dagen daarbuiten. Dat zou jammer zijn, maar aan de andere kant natuurlijk ook wel begrijpelijk. Het is duidelijk dat Bellewaerde de dierentroef steeds sterker uitspeelt, niet alleen in de "Het zit in de familie"-reclamecampagne van dit jaar, die kinderen vergelijkt met babydieren, maar ook in de aandacht die wordt besteed aan het langzaamaan uitbreiden van het dierenpatrimonium. Sinds de terugkeer van de olifanten in 2004 is er elk jaar wel een dierensoort bijgekomen, die zorgvuldig ingepast werd in het bestaande park. Dat de dieren populair zijn, blijkt ook uit de drukte: de hele dag stond een lange rij bij de Bengal Express, het treintje tussen de leeuwen en de tijgers, en vergaapten bezoekers zich op de speelse olifanten.

Ja, we hebben een boel attracties gedaan, onder meer ook de River Splash, de boomstammenbaan uit mijn jeugd, wat intussen toch al een tijdje geleden was. Ja, hij is kort en heeft maar een drop, maar het feit dat het grootste deel van het parcours aan het oog van de bezoekers is onttrokken, de attractie begint in een donkere mijnschacht met de flakkerende lampjes en de drop zelf een van de pittigste en natmakendste is van het land, maakt de oudste nog in werking zijnde log flume in België nog altijd tot een baan die kan meetellen. Dus ja, we hebben attracties gedaan, maar Bellewaerde is zoveel meer dan alleen maar attracties. Bellewaerde is vooral dat prachtige park, dat geweldige groen, die onzettend knappe landscaping, die sobere maar passende thematisering. Voor mij mét stip nog altijd het mooiste park van België.

Erwin Taets