Over schilderbeurten gesproken: er is heel wat onderhoud gepleegd in het park en heel wat delen van het park hebben verfraaiingen en een nieuwe lik verf gekregen. Het meest in het oog springt uiteraard de Boemerang, wiens nieuwe geel schittert in het zonlicht, en waarvan ook de ingang tot de buitenwachtrij enigszins is aangepast. Ook in Los Piratas is heel wat geschilderd. Een aantal zaken hebben gewoon een nieuw laagje verf gekregen, en daar is op zich niks op tegen, maar de schilders hebben het ook nodig gevonden om hier en daar nieuwe motieven, frutsels en versiersels aan te brengen. Die opsmuk is soms leuk, soms ook wat overbodig en in een enkel geval zelfs storend, zoals bijvoorbeeld de slangentekening die nu aangebracht is op een van de graftombes in het Mayagedeelte. Ik vind het prima dat een darkride onderhouden wordt, maar wanneer zo'n beetje iedereen met een kwast en een pot verf zijn eigen fantasie mag gaan bolwerken op een attractie, gaat de eenheid verloren en wordt het een lappendeken van stijlen die echt nergens op slaan. Er zijn nog wel meer veranderingen in het park die in het oog springen. Zo heeft de hoofshow van Houdini's Magische Huis een visueel nogal ingrijpende aanpassing gekregen: aan beide zijden is de achterste rij banken nu voorzien van een rij balusters. Deze zijn in de eerste plaats bedoeld om een ongeval zoals enkele jaren geleden is gebeurd, waarbij een ietwat te ontstuimige gast erin slaagde achter de schommel te klauteren en in de trommel te vallen, met een open beenbreuk als gevolg, te vermijden. Maar tegelijk vind ik het ook wel passen bij de thema: het tralieseffect van de balusters versterkt het gevoel van gevangen te zitten, wat perfect aansluit bij wat in de hoofdshow gebeurt, en als de schommel gaat draaien dan zorgen de bewegende schaduwen van de balusters voor een spookachtig effect. Geboren uit noodzaak, maar narratief coherent en visueel indrukwekkend: wat mij betreft een prima toevoeging! De souvenirwinkel in het cowboydorp is vernieuwd en heeft een junglethema meegekregen; best mooi gedaan maar thematisch niet helemaal op zijn plaats. De Bengal Snack is voortaan een wokrestaurant en op het ingangplein is een nieuwe Breakfast Corner ingericht, waar je bij binnenkomst allerlei ontbijtkoeken, warme chocolademelk en koffie kunt krijgen.

Dat de nieuwe eigenaren ook de eigenaren zijn van Parc Astérix, is iets waar niet naast te kijken valt. Bij de ingang hangt nu een groot bord met daarop een kaart van Europa waarop alle parken van de groep staan aangeduid, en in de gastenservice zelf staat een grote reclamezuil voor Astérix. Folders van Walibi Belgium waren er nog niet, maar die van Parc Astérix hadden ze wel al, in overvloed! Bellewaerde heeft dit jaar twee folders; in het park was vandaag nog altijd de eerste versie te krijgen, waar de jaarslogan "Het zit in de familie" niet in voorkomt en waar ook van een derde editie van Winter Bellewaerde geen sprake is. Er is intussen wel al een tweede folder uit van Bellewaerde, waar de jaarslogan wel in is verwerkt en waar Winter Bellewaerde wel op de jaarkalender is gezet, maar die was vooralsnog niet te krijgen in het park zelf.

Dé grootste nieuwigheid van het jaar is een nieuwe 4d-film in de 4d-cinema op het Mexicoplein. De keuze voor dit jaar viel op Fly Me to the Moon, een nieuwe film van nWave-regisseur Ben Stassen, die eerder ook al de PandaDroom-film voor de Efteling regisseerde. Fly Me to the Moon wordt wereldwijd gehypet als de allereerste avondvullende 3d-animatiefilm. En daar knelt het schoentje: Fly Me to the Moon is geen pretparkfilm, maar een full-length animatiefilm die later dit jaar in 3d-cinema's overal ter wereld in première gaat. Technisch gezien ziet alles er prima uit en ik moet eerlijk zeggen dat ik bijzonder onder de indruk was van de 3d; er zit één 3d-scène in, helemaal in het begin, waarbij een van de hoofdpersonages dichter bij je komt dan ik in 3d-films ooit voor mogelijk gehouden had. De muziek werd gecomponeerd door Ramin Djawadi, de Duitse jongeman die vooral bekend is geworden door zijn muziek voor de tv-serie Prison Break, en af en toe kun je overeenkomsten wel horen. Alleen: dit is amper een "film" te noemen, het is een fragment uit een veel groter geheel, het is een lange trailer die - toegegeven - smaakt naar meer. We komen niet te weten wie de insektoïde hoofdpersonages zijn en in het fragment spelen de drie vliegen (want het is "Fly Me to the Moon", snap je 'm?) ook geen actieve rol; de dingen overkomen hen, en alhoewel dat soms best grappig is - zoals in een leuke, maar wat clichématige parodie op 2001: A Space Odyssey die we, inclusief de muziek van Strauss, ooit al 's in een Simpsons-aflevering gezien hadden - voel je je als kijker weinig of niet betrokken bij het geheel, juist omdat je alle scènes waarin de personages werden voorgesteld hebt gemist. Fly Me to the Moon gaat in grote lijnen over drie vliegen, Nat, IQ en Scooter, die terechtkomen in het Apollo 11-ruimteveer op weg naar de maan. Behalve het feit dat je in principe gewoon een stukje te zien krijgt uit een veel groter geheel, zit de film ook thematisch mank. Was er bij Forest Adventure vorig jaar nog een directe link met het park (een film over dieren in een park met dieren) en bij de films tijdens Halloween en Winter Bellewaerde een directe link met het thema van het evenement, dan is er bij "Fly Me to the Moon" geen enkele link tussen het onderwerp, de locatie van de 4d-cinema (Mexico), Bellewaerde zelf of een of ander evenement. Bellewaerde en een ruimtevaartavontuur zijn op geen enkele manier thematisch met elkaar in verband te brengen, en dat sluit als een tang op een varken. Ik had de indruk dat het publiek het fragment overigens best leuk vond, en de 4d-effecten zijn de beste die ik tot nu toe in Bellewaerde heb meegemaakt, maar ik vind het té gemakkelijk om zomaar een film die op geen enkele manier past in een grotere context in Bellewaerde te draaien.

Erwin Taets