 Sinds Bellewaerde vier jaar geleden voor het eerst een nocturne organiseerde tijdens z'n Halloweenevenement, heeft het park de smaak te pakken gekregen wat avondopenstellingen betreft. Dat is niet moeilijk te verklaren: het park blijkt, om onbegrijpelijke wijze, voor het grote publiek vele malen aantrekkelijker te zijn in het donker dan overdag, want wanneer of hoe Bellewaerde het park 's avonds ook openstelt, bezoekers blijken in grote drommen sowieso de weg te vinden naar het park. Vorig jaar moest het park een aantal keren gesloten worden omdat de maximumcapaciteit van 18.000 bezoekers al vroeg op de middag bereikt was en moesten mensen via de radio afgeraden worden nog naar Ieper af te zakken. Dat soort dingen zien ze in Bellewaerde natuurlijk graag, want avondopenstellingen zijn momenten waarop horecapunten gouden zaken doen. Wellicht hebben we ook het feit dat Bellewaerde het eerste park was dat met winteropenstellingen begon, te danken aan het succes van die nocturnes: ze bewezen dat bezoekers het park graag 's "anders" meemaken dan ze gewend zijn. Voor Bellewaerde, dat zijn bezoekers uit een relatief klein gebied recruteert en voor een groot deel van zijn omzet moet terugvallen op return-visits, zijn die alternatieve manieren om het park te bezoeken dan ook een uitgelezen manier om bezoekers te laten terugkeren. Het enorme succes van de nocturnes heeft echter een averechtse werking op de manier waarop deze jaar na jaar worden uitgebouwd. Zie je de Efteling jaar na jaar leren en zijn zomeravonden efficiënter uitbouwen, dan lijkt het er in Bellewaerde een beetje op dat er weinig behoefte is aan verbetering. Zolang de mensen blijven komen, is het niet de moeite veel geld te investeren in nocturnes, lijken ze daar in Ieper wel te denken.
 Mede door die denkhouding zijn de nocturnes de afgelopen jaren amper of niet veranderd. De drie grootste pijnpunten, het gebrek aan verlichting, de te kleine horecacapaciteit en het te beperkte aantal opengestelde attracties, zijn precies dezelfde als vier jaar geleden. Het park blijft op bepaalde plekken ontzettend donker. Er is op de meeste plaatsen in Bellewaerde geen vaste verlichting voorzien, maar het park plaatst op enkele locaties enkele enorme hallogenen en daarmee lijkt de kous af. "Halloween betekent griezelig en donker is griezelig", denken ze wellicht. Het betekent echter wel dat de natuurlijke schoonheid van Bellewaerde na zonsondergang eigenlijk niet meer tot zijn recht komt, maar ook dat het publiek niet blijft hangen op onverlichte plekken en het er daar waar wel verlicht wordt, alleen maar drukker op wordt. Het extra entertainment dat het park voor die avonden inhuurt, zoekt uiteraard ook de meer verlichte delen van het park op, zodat her en der heuse bottlenecks ontstaan, terwijl die makkelijk zouden kunnen worden opgelost met extra verlichting. De horeca is een ander pijnpunt: die is te beperkt of te onefficiënt georganiseerd om massale drukte aan te kunnen, en hoewel het natuurlijk onzin is om nieuwe horeca te bouwen voor die paar avonden dat het park tot 's avonds laat geopend is, is het misschien geen slecht idee om wat extra mobiele eetkramen in te huren of zo en om extra personeel in te zetten in de verschillende restaurants. Een uur wachten op een lauwe spaghetti in het Carrouselrestaurant is écht van het goede te veel, en in een rij van een half uur gaan staan om een drankje te kopen bij een kraampje, daar begin ik ook niet aan. Vroeger brachten mensen hun eten naar Bellewaerde mee omdat de prijzen te duur waren, nu gebeurt het om de enorme wachttijden over te slaan. Tot slot zijn er de attracties. Daarvan gaan er vanaf zeven uur een heleboel dicht, inclusief alle attracties in het Junglegedeelte, wat juist het transitgedeelte vormt tussen de twee vleugels van het park. Heel wat van de attracties die sluiten, gaan dicht "omdat het te donker is". Sorry, maar plaats dan gewoon extra verlichting. Een tochtje in de VooDoo River of in de monorail lijken me juist super na zonsondergang, en hetzelfde geldt ook voor waterattracties als de Splash of de Niagara. Het feit dat zoveel grote attracties na zeven uur gesloten worden, betekent uiteraard ook dat alle andere wachtrijen het in het park extra te verduren krijgen, met als gevolg dat we langer bij de keverbaan hebben gewacht dan ooit tevoren (die overigens wél extra is bijgelicht en een superattractie om in het donker te doen).
 De kritiek die ik hierboven opsom, is exact dezelfde als vier jaar geleden. Maar de drukte vanavond was ook dezelfde als vier jaar geleden, dus het publiek lijkt het zich weinig of niet aan te trekken. Overigens was het wel een heel sfeervolle avond: aan de global warning hebben we het te danken dat we eind oktober nog in T-shirt tot 's avonds laat door het park kunnen trekken, en Bellewaerde had naar jaarlijkse traditie ook een boel lokale toneelverenigingen opgetrommeld die, in ruil voor een gratis Season Pass, geschminkt als griezels en monsters, de bezoekers aan het schrikken brachten. Het waren er veel en ze zaten zo'n beetje overal, en het publiek speelde het spelletje gezellig mee, zodat de sfeer prima zat. Ook uitstekend was het vuurwerk, dat een vaste afsluiter is geworden van de nocturnes van Bellewaerde. De locatie was dit keer het Mexicoplein, wat een betere locatie is dan de vijver, omdat de vele bomen daar voor heel wat bezoekers het uitzicht beperken. Op muziek uit bekende Halloweenklassiekers en een geknipte en geplakte versie van Camille Saint-Saëns' Danse Macabre, pakte Bellewaerde uit met het beste vuurwerk dat ik ooit in het park heb gezien. Er stond iets te veel wind, waardoor bepaalde formaties te snel wegwaaiden, en het vuurwerk werd ook iets te laag afgeschoten, waardoor de knallen soms oorverdovend waren en de muziek overstemden. Maar al bij al was het een vrij indrukwekkende afsluiter van een sfeervolle avond. Als je de pijnpunten kent, en dus vroeg op de avond gaat eten, niet voor de attracties komt en de duisternis als een plus kunt beschouwen, blijken de Halloweennoctures inderdaad best wel genietbare avondjes Bellewaerde te zijn. Na het vuurwerk liep het park gauw leeg, alhoewel je als bezoeker het park niet werd uitgejaagd. Daarom slenterden we nog 's naar het tijgerreservaat, waar niemand meer was, en genoten daar nog een kwartier, op een bankje, van het gezicht van twee zeer actieve, spelende tijgers, in nagenoeg volslagen duisternis. Het was een bijzonder Bellewaerdemoment en de enorme rust en stilte in het Indiagebied vormde een perfect coda aan het eind van een drukke, lawaaierige en vermoeiende nocturne.
Erwin Taets
|
